@asheghanehaye_fatima




بسیار دوست‌ات دارم
فراوان دوست‌ات دارم...
و می‌دانم که در تبعیدگاه زندگی می‌کنم
و تو در تبعیدگاهی دیگر
و بین من و تو...
باد است و ابر
رعد است و برق
آتش است و برف
و می‌دانم که رسیدن به چشمان‌ات خیالی بیش نیست
و این را می‌دانم که رسیدن به تو
خودکشی‌ست...
ولی شادمانم می‌کند که خود را
برای تو تکه‌‌تکه کنم ای بانوی گران‌بها...
و اگر اختیارم دهند
عشق‌ات را دوباره تکرار خواهم کرد...!



أحبك جدا...
أحبك جداً وأعرف أني أعيش بمنفى
وأنت بمنفى
وبيني وبينك
ريحٌ وغيمٌ
وبرقٌ ورعدٌ
وثلجٌ ونـار
وأعرف أن الوصول لعينيك وهمٌ
وأعرف أن الوصول إليك انتحـار
ويسعدني
أن أمزق نفسي لأجلك أيتها الغالية
ولو خيروني
لكررت حبك للمرة الثانية...


#نزار_قبانی | سوریه، ۱۹۹۸-۱۹۲۳ |

برگردان: #سعید_هلیچی

@asheghanehaye_fatima



آن‌گاه که خورشید الماس‌هایش را
بر سر جهان می‌پاشد
عطر گل‌ها را استشمام می‌کنم
تو را در تمام درختان می‌بینم.

و تو را
در یک هم‌آغوشی مست از عشق
بر علف‌زارهای معطر تسخیر می‌کنم.

آن‌هنگام که ماه فروتنانه نعمت‌اش
را به همگان می‌بخشد
من تو را غول‌آسا تجسم می‌کنم
هم‌چون سایه‌روشن‌های نوک تیز ِ
یک رعدو‌برق.

تو در نگاه من
پر شکوه جلوه می‌کنی
تعجب‌زده از جاودانه‌ها و بی‌مرگی‌ها
بخشاینده‌ی لذت به گرداگرد جهان
تسلی دهنده‌ی نا امیدی‌ها
و زداینده‌ی رنج‌ها‌.

تو را در فضا تنفس می‌کنم
پر رمز و راز تصورت می‌کنم
تو را از نیستی‌ها استخراج می‌کنم.

این‌طور به نظر می‌رسد
که جهان برای یاری من در وجود آمده
تا تو را برانگیزانم
و خورشید برای خدمت من این‌جاست
تا هم‌چون فانوسی
راه‌های ناهم‌وار مرا روشنایی بخشد...

#ترزا_ویلم_مونت | Teresa Wilms Montt | شیلی، ۱۹۲۱-۱۸۹۳ |

برگردان: #نریمان_ز

@asheghanehaye_fatima



■ابدیت

اگر می‌توانستم سالِ دیگر ببینم‌ات
ماه‌ها را می‌فشردم و گلوله می‌کردم
و هر یک را در گنجه‌یی می‌نهادم
مبادا شمارشان را از دست بدهم

اگر فقط چند قرن تأخیر می‌کردی
قرن‌ها را بر سرِ انگشت می‌شمردم
و از هم کم می‌کردم
تا آن‌که پنجه‌ام به دورترین دیار فروافتد

اگر یقین داشتم که هر گاه جان می‌سپارم
تو به من خواهی پیوست
جان‌ام را چون پوستی اضافی می‌کَندم
و بی‌درنگ ابدیت را می‌گُزیدم...

#امیلی_برونته |  Emily Jane Brontë | انگلستان، ۱۸۴۸ - ۱۸۱۸ |

برگردان: #سعید_سعیدپور

@asheghanehaye_fatima

İkimiz de biliyoruz, sevgilim,
Öğretebiliriz:
Dövüşmeyi insanlarımız için
Ve her gün biraz daha candan
biraz daha iyi
Sevmeyi…

هر دوی ما می‌دانیم، محبوب من!
جنگیدن به خاطر انسان‌ها را
و دوست داشتن را
- هر روز اندکی عمیق‌تر
هر روز اندکی بهتر -
می‌توانیم یاد بگیریم.

🔺برگردان ترکمنی

دیلدارئم،
ائنسانلار اۆچین سؤوشمه‌گی
اۇلارئ سؤیمه‌گی
ایکیمیز هم غۇوئ دۆشۆنیأریس
- هر گۆن چونگنگورراق
گۆنبه‌گۆندن
غۇووراق
اؤورنیپ باریارئس...


#ناظم_حکمت | #ناظیم_حیکمت | Nâzım Hikmet |ترکیه، ۱۹۶۳-۱۹۰۲ |

برگردان به فارسی: #ابوالفضل_پاشا

برگردان به ترکمنی: #بایرام_سبحانی

@asheghanehaye_fatima



میان دهان غایب‌ات
و دهان من
هوا، میوه‌ای خاموش و مشترک است
و من به ستاره‌ها نگاه نمی‌کنم
که در دریاچه‌ی شب می‌رقصند

در خواب تو
که در کالبد من می‌آرامد
ساعات، غلیظ‌تر می‌شوند.
رفت‌وآمدی از سروها
بوها
تندبادهای مغاک
بالای سراشیب پلک‌هایم...

و بلبل می‌خواند
و ستاره‌ی صبح
و چکاوک
و نورت
هنوز مرا پنهان می‌کند.

و آن‌گاه که روز درآید
نخواهی رفت.


#کلارا_خانس | Clara Janés | اسپانیا، ۱۹۴۰ |

برگردان: #محسن_عمادی

@asheghanehaye_fatima



به گنجشکانی
که از سمت چشمان‌ات
تا قلب من پرواز می‌کنند
گواهی می‌دهم،
گواهی می‌دهم
که یک بار عاشق‌ات شدم
و هم‌چنان...!


أشهد
بالعصافير ألتي تطير من عينيك
إلي قلبي
أشهد أنني
احببتك مرّة و مازلت..

#غادة_السمان

برگردان: #سعید_هلیچی

@asheghanehaye_fatima



در گفت‌وگوی ما
          فنجان تو کوه‌ستانی‌ست
          وقتی که به بوسه‌های تو نما می‌بخشد

          وقتی که بوسه‌های ما نما می‌گیرند
          چشمان تو روح هندسی‌شان را 
          در کوه‌ستان پنهان می‌سازند

          چشمان تو روح هندسی دارند
           وقتی که فنجان تو کوهستانی‌ست
          و بوسه که از کنار دست چپ ِ تو
می‌افتد
          می‌افتد در دهان راست ِ من

          در گفت‌وگوی ما
          - آن‌دم که نگاه صخره در نگاه ِ پَر
                                              می‌ماند -
          او ضلع مربع پریدن را
                                         می‌داند.


#یدالله_رویایی

@asheghanehaye_fatima




و ما بر زمین ردنام‌های ناپدیدیم
ما رانده‌شده‌گان
محکوم‌ایم که بهشت را بسراییم
گل‌ها را از نو بکاریم
زینتی برای زلف دوشیزه‌گان
ما محکوم شدیم تا بهشت را ترک کنیم
پس مقابل‌مان زمین گسترده شد.
و حالی
عشق سفر دشواری‌ست در پهنه‌ی جهان
مشق سکون و سکوت است
سکوتی به‌سان آلیش‌ها و راش‌های قصه‌یی کهن
عشق طریقت نگاه است
نگاهی که بر خاک‌ها بذری می‌کارد
بذری، درختی
تا من سخن بگویم
و تو با برگ‌ها نوازش‌ام کنی.



#اکتاویو_پاز ‌| Octavio Paz | مکزیک، ۱۹۹۸-۱۹۱۴ |

برگردان: #اردشیر_اسفندیاری