مثل زنی‌ برهنه
کوچه‌هایِ بی‌ تو را پرسه می‌‌زنم
اینجا هوا بارانی است
و کسی‌ مثل تو
کنار من ... نیست

#نیکی_فيروزكوهی


@asheghanehaye_fatima

یار من خسرو خوبان و لبش شیرین است
خبرش نیست که فرهاد وی این مسکین است

نکنم رو ترش ار تیز شود کز لب او
سخن تلخ چو جان در دل من شیرین است

دید خورشید رخش وز سر انصاف به ماه
گفت من سایهٔ او بودم و خورشید این است

با رخ او که در او صورت خود نتوان دید
هر که در آینه‌ای می‌نگرد خودبین است

پای در بستر راحت نکنم وز غم او
شب نخسبم که مرا درد سر از بالین است

خار مهرش چو برآورد سر از پای کسی
رویش از خون جگر چون رخ گل رنگین است

دلستان تر نبود از شکن طرهٔ او
آن خم و تاب که در گیسوی حورالعین است

در ره عشق که از هر دو جهان است برون
دنیی ای دوست ز من رفت و سخن در دین است

گر کسی ماه ندیده‌ست که خندید آن است
ور کسی سرو ندیده‌ست که رفته است این است

سیف فرغانی تا از تو سخن می‌گوید
مرغ روح از سخنش طوطی شکرچین است

#سیف_فرغانی
#عزیز_روزهام


@asheghanehaye_fatima

خورشید رخت ز آسمان بیرونست
چون حسن تو کز شرح و بیان بیرونست

عشق تو در درون جان من جا دارد
وین طرفه که از جان و جهان بیرونست

#مولوی
#عزیز_روزهام

@asheghanehaye_fatima

می‌نويسم، اگرچه چشمانم
تا ابد از نگاه تو مست‌اند
تو برو تا هميشه راحت باش
خاطراتت مراقبم هستند
.
من كه يک عمر در خودم بودم
سينه‌ام را به #عشق آلودی
رفتن‌ت، رفته‌رفته پيرم كرد
كاش از اول نيامده بودی

#پویا_جمشیدی

@asheghanehaye_fatima

این که در سینه‌ی من هست
تو هستی دل نیست

#عماد_خراسانی

@asheghanehaye_fatima

من مفهومِ عشق را
از چشمانِ تو آموختم
که نگاهِ بی ریایِ تو
در آغوش می کشید
هر آنچه را هستم ،
آنگاه که اشک از چشمانم
شرم ناک فرو می افتاد
به زلالیِ دستانت بسانِ مادری
از گونه هایم پاک می کردی
و آهسته آهسته لالایی عشق را
نجوا می کردی

تو می دانی چه حرف ها
در دهانم فرو می برم
که کلام را شایسته ی از تو گفتن نیست
حالا لب دوخته ام
که چشمانم گویایِ هزار
ناگفته ی بی انتهاست
و چشمان تو بی گفتگو می داند وُ
می خواند آنچه را که باید داند

#عارف_اخوان

@asheghanehaye_fatima

از دور دوستَت دارم
بدونِ آن که بتوانم
بوی عطرت را حس کنَم،
بدونِ آن که بتوانم
در آغوش بگیرمت،
بدونِ آن که بتوانم
صورتت را نوازش کنَم.
تنها دوستَت دارم
از دور دوستَت دارم
بدونِ آن که بتوانم
دستانت را بگیرم،
بدونِ آن که بتوانم
قلبت را عاشقِ خودم کنَم،
بدونِ آن که بتوانم
کاری کنَم تا چشمانت
فقط مرا ببیند.
بَرعکسِ این عشق‌های سه روزه
سَرسَری وُ دروغ نیست،
از سَر لجبازی نیست،
مَردانه دوستَت دارم
از دور دوستَت دارم
بدونِ آن که دو قطره اشک را
از صورتَت پاک کرده باشم،
یا آن که بتوانم
شریک خنده‌های دیوانه وارت باشم،
بدونِ آن که بتوانیم
آهنگ موردِ علاقه اَت را
زمزمه کنیم،
تنها دوستَت دارم
از دور دوستَت دارم
بدونِ آن که ناراحتَت کنَم،
بشکنَمَت وَ به گریه اَت بیندازم
من به مانندِ قطره‌قطره
سَرازیر شدنِ کلمه هایم،
بَر روی کاغذِ سفیدِ معصومی
دوستَت دارم


#جمال_ثریا
#شما_فرستادید

@asheghanehaye_fatima

درود نوشندگان چشمه سار مهر
کیوان شیدتان نیوشای نیکی و فرخندگی؛
ساز تابستانتان دلکوک شادی و آرامش و نیکبختی؛
پایندگی و پویندگی تان جاوید باد...

درس امروز

میشود یک دروغ ساده گفت
و ۱۰ نفر برایت دست بزنند،
میشود یک حقیقت تلخ گفت
و ۸ نفر به تو تهمت بزنند
ولی ۲ نفر فکر کنند ..!

#برتراند_راسل

@asheghanehaye_fatima
#صبح

ریتم زندگی ات را کندتر کن 🎼

شتابزدگی و عجله ، تو را از تماشای زندگی باز میدارد و لذت درک اکنون را از دست میدهی ...

آهسته و آگاه راه برو ...
آهسته و شمرده صحبت کن ...
آهسته و نظاره گر غذا بخور ...
هر لقمه باید جویده شود و طعمش چشیده شود ...

نسیم و گل و آفتاب را حس کن ،
لمس کن ، بو کن ...
به ماه نگاه کن ...
و همچون برکه ای ساکت ، نظاره گر باش ...
آنگاه ماه با زیبایی بسیار در تو منعکس خواهد شد

در گذران زندگی همیشه نظاره گر بمان ...
#اشو

@asheghanehaye_fatima

‍ جوان‌تر که بودم،
عشق سنگی بود در دستانم که با آن شیشه‌های خانه‌ها را می‌شکستم.
اما حالا عشق صخره‌ای‌ست سهمگین،
فرو نشسته در اعماقِ اقیانوس ِ آرام ِ تنم.
این چنین است که سیگار می‌کشم،
چای می‌نوشم،
و داستانی را روایت می‌کنم
که در آن تو را دوست می‌دارم...

#علی_کرمی


@asheghanehaye_fatima

دوست داری در آرزوهايت
ناگهان رفته، ناگهان برسد
گريه كن، توی گريه می‌فهمی
عشق بايد به استخوان برسد
.
می‌نويسی و خوب می‌دانی
شعرهايت برای خواندن نيست
شعر يعنی كسی نمی‌فهمد
هستی اما، دل‌ت به ماندن نيست

#پویا_جمشیدی


@asheghanehaye_fatima

یک لیوان آب کدر را با همه ی آلودگی ها و ذرات درونش تجسم کنید. اگر دائما آبی تمیز را درون این لیوان بریزیم تا محتوای لیوان سرریز شود، بالاخره همه ی آب کثیف از لیوان خارج می شود و آبی که لیوان را پر می کند، کاملا شفاف خواهد بود. لازم نبود که سعی کنیم از شر آب کثیف لیوان خلاص شویم. فقط بایستی آنچه را درست بود جایگزین می کردیم و طولی نمی کشید که آنچه غلط بود، از بین می رفت.
همین امر درباره ی شیوه ی فکرکردنمان هم صادق است. اگر به داشتن افکار درست عادت کنید، افکاری برخاسته از ایمان، امید، دلگرمی و می توانم ها؛ آنگاه ذهنتان دگرگون خواهد شد و خودتان را خوشبین، امیدوار، قوی و پر جرات خواهید یافت.


#جوئل_اوستین
از کتاب "هر روز پنجشنبه است"


@asheghanehaye_fatima

قهوه‌اش را که نوشید
چشمان‌ش را بست
آرام تکیه داد
انگار کسی را به یاد آورده باشد
می‌گریست

#پویا_جمشیدی


@asheghanehaye_fatima

به همه میگم زندگیمه ...



#موسیقی
#سهراب_پاکزاد

@asheghanehaye_fatima

بر خلق‌الله نیز
واجب‌تر است که در نخستین شب قبر
نخستین سوال‌شان از ملائک این باشد:
چه بود آن آه عمیق
که حتی
در مهمانی‌های شلوغ
دست از گریبان ما نمی‌کشید؟

#حسین_صفا
@asheghanehaye_fatima

"درد فانتومی" یک اصطلاح پزشکی است؛ یک جور درد عجیب، ظاهرا توهمی و خیالی، ولی واقعی.دستی را تصور کنید که از بازو قطع شده و درست همان بازو تا نوک انگشتانی -که نیست- درد می‌کند!

"درد فانتومی" درد کشیدن برای خالی‌ها، نبودن‌ها و نیست‌هاست...و بدبختی اینجاست که به کسی نمی‌توانیم بگوییم دقیقا کجایمان درد می کند! یا موضع درد را نشان بدهیم یا انگشت بگذاریم روی آن.

همه‌ی ما "درد فانتومی" را در سکوت مزمزه کرده‌ایم؛ چون به قول محمود دولت‌آبادی" درد این است که درد را نمی‌شود به کسی حالی کرد."

#سودابه_فرضی_پور


@asheghanehaye_fatima

یک‌بار هم زنگ زده بودم منزل نقی‌زاده.

اسمش فرامرز بود و با یکی دیگر که هیچ یادم نیست، سه نفری روی یک نیمکت می‌نشستیم.
مادرش که گوشی را برداشت، اسمش یادم رفت.
-منزل نقی‌زاده؟
از پدرم یاد گرفته بودم بگویم منزلِ فلانی.
مادرش کلافه و عصبی پرسید:
-با کی کار دارین؟
-با ... پسرتون!
-کدوم‌شون؟

تک‌پسر بودم و فکر این‌جایش را نکرده بودم که در یک خانه، شاید بیش از یک پسر وجود داشته باشد!

-کدوم‌شون؟ با کدوم‌شون کار داری؟
کلافه‌تر و عصبی‌‌تر پرسید.
هول شدم.
یادم نیامد که مثلا بگویم آنی که کلاس اول راهنمایی است.
من‌من‌کنان گفتم:
-اونی که موهاش فرفریه، حرف بد می‌زنه، قشنگ می‌خنده!
آنی که قشنگ می‌خندید خانه نبود.
تق!
فردایش گفت: «من قشنگ می‌خندم؟» و ریسه رفت.
من حرصم درآمده بود، چون دفتر مشقم را نیاورده بود؛
ولی از قشنگ خندیدنش خنده‌ام گرفت.


بعدترها فکر کردم آدم باید هر از گاهی اسم هم‌خانه‌هایش را، رفقایش را، بغل‌دستی‌هایش را فراموش کند.
بعد زور بزند توی سه جمله توصیف‌شان کند؛

بدو بدو. بگوید مثلا آنی که خنده‌اش قشنگ است.
آنی که صورتش بوی صبح اول وقت می‌دهد.
آنی که حرف زدنش طعم قهوه‌ ی تازه‌دم دارد.
آنی که سین‌اش آدم را عاشق می‌کند.


#حسین_وحدانی

@asheghanehaye_fatima