Forwarded from خانهٔ آینه
🍀 بهار بیدل
«بهار» از کلمات پرکاربرد در شعر بیدل است. اما این کاربرد نسبتاً وافر تنها بدین واسطه نیست که شاعر همانند دیگر شاعران زبان فارسی توجهی خاص به این فصل دارد. البته بهار فصل محبوب شاعران ما بوده است و این خود دلایلی دارد که در این مقام بدان نمی‌پردازیم. بیدل هم در بسیار جایها از این منظر به بهار نگریسته است.
این مطلع یکی از غزلهای زیبای اوست:
امروز نوبهار است، ساغرکشان بیایید
گُل، جوش‌ِ باده دارد تا گلستان بیایید
و در این بیت شاعر میان یار و بهار مقارنتی یافته است:
یار شد بی‌پرده، دیگر تاب خودداری که راست؟
ای رفیقان! نوبهار آمد، کنون دیوانه‌ام
و در این بیت یک رندی جالب دیده می‌شود. بالاخره با نو شدن حیات، همه موجودات قابلیتهای خود را به نمایش می‌گذارند. پس زاهد هم باید با تزویر به میدان آید.
بهار آمد، تو هم ای زاهد بی‌درد! تزویری
چمن گل، شیشه قلقل، یار مستی، من جنون کردم
و بالاخره یکی از بهترین تک‌بیت‌های بیدل با محوریت بهار، بیت زیر است که در آن گلهایی که می‌رویند، نامه‌هایی دانسته می‌شود که از سوی یاران رفته از دل خاک به ما فرستاده شده است.
بهار، نامه‌ی یاران رفته می‌آید
گلی که وا کند آغوش، در برش گیرید
از اینها گذشته دو غزل مستقل با ردیف «بهار» هم در غزلیات او می‌توان یافت که بدانها اشاره خواهیم کرد.
اما این تنها بخشی از «بهارستایی» بیدل است. ما یک کاربرد گسترده‌ی واژه‌ی «بهار» را هم در شعر او شاهدیم، آن هم در مواردی که شاعر ما بهار را نه به معنی فصل اول سال، که در یک معنی مجازی هم به کار می‌برد و آن به مفهوم مطلق‌ِ «خرّمی» و «نشاط» است. مثلاً در این بیتها بهار بیشتر همین معنی مجازی «خرمی و فرخندگی» را دارد.
ای نیسم از کوی جانان می‌رسی، آهسته باش
همرهت بوی بهاری هست و من دیوانه‌ام
بهار آن دل که خون گردد به سودای گل رویی
ختن فکری که بندد آشیان در حلقه‌ی مویی
بر فرق عزّت تو نزیبد گلی دگر
ای خاک! گر بهار کنی، نقش پا شوی
بر اساس همین نگرش است که شاعر ما در بسیار جایها مصدر «بهار داشتن» را به معنی «خرّم بودن»، «فرخنده بودن»، «بانشاط بودن»، «جلوه داشتن» و امثال اینها به کار می‌برد و این به واقع ایجاد یک ظرفیت معنایی جدید برای این کلمه است. مثلاً در بیتی دیگر از همان غزل «امروز نوبهار است...» می‌خوانیم:
امروز آمدنها چندین بهار دارد
فردا که راست امید تا خود چه‌سان بیایید؟
و این «چندین بهار دارد»، مجازاً یعنی «چندین خرّمی و فرخندگی دارد»
چقدر بهار دارد سوی دل نگاه کردن
به خیال قامت یار، دو سه سرو آه کردن
و «بهار دارد» یعنی «نیک و خوشایند است».
این نوع کاربرد «بهار داشتن» را در آن دو غزل با ردیف «بهار» که پیشتر ذکرشان رفت هم می‌بینیم:
از گل و سنبل به نظم و نثر سعدی قانعم
این معانی در گلستان بیشتر دارد بهار
در اینجا «دارد بهار» یا «بهار دارد» فعلی مرکب است به معنی «جلوه دارد». یعنی «این معانی، در گلستان بیشتر جلوه دارد» (منظور کتاب گلستان سعدی است). اگر چنین فرض نکنیم و «بهار» را فاعل جمله بگیریم، یعنی بگوییم «بهار این معانی را در گلستان دارد» معنی بیت تباه می‌شود. این هم مثالهایی دیگر.
شبنم ما را به حیرت آب می‌باید شدن
کز دل هر ذرّه، طوفانی دگر دارد بهار
یعنی «از دل هر ذره، طوفانی دیگر جلوه دارد» یا «از دل هر ذره طوفانی برخاسته است.»
بی فنا نتوان گلی زین هستی موهوم چید
صفحه‌ی ما گر زنی آتش، شرر دارد بهار
یعنی «اگر صفحه‌ی ما را آتش بزنی، از آن شرر برمی‌خیزد»
از خزان آیینه دارد صبح تا گل می‌کند
جز شکستن نیست رنگ ما، اگر دارد بهار
یعنی «رنگ ما اگر جلوه‌ای دارد، همان شکستن است».
زخم دل عمری است در گرد نفس خوابانده‌ام
در گریبانی که من دارم سحر دارد بهار
یعنی «در گریبان من، سحر جلوه دارد»
این بیتها که نقل کردیم، بدون توجه به این معنی از «بهار داشتن» غالباً مهمل یا حداقل مبهم به نظر می‌آید و همین خود یکی از جوانب ابهام در شعر بیدل است.
این ایجاد ظرفیت معنایی به کلمات، خاص کلمه‌ی «بهار» نیست، بلکه شاعر ما با بسیار واژگان این کار را می‌کند و به دایره‌ی معنایشان گسترش می‌بخشد، به‌گونه‌ای که بدون وقوف به این معانی، در شعر بیدل راه به خطا خواهیم پیمود. به واقع یکی از دلایل این که گروهی از ادبا، شاعر ما را مغلق‌گوی و در مواردی پریشان‌گوی وانمود می‌کنند، حاصل ناآگاهی‌شان از این ظرایف است.
#بهار_بیدل
#خانه‌ی_آینه
@khanehayeneh
«بهار» از کلمات پرکاربرد در شعر بیدل است. اما این کاربرد نسبتاً وافر تنها بدین واسطه نیست که شاعر همانند دیگر شاعران زبان فارسی توجهی خاص به این فصل دارد. البته بهار فصل محبوب شاعران ما بوده است و این خود دلایلی دارد که در این مقام بدان نمی‌پردازیم. بیدل هم در بسیار جایها از این منظر به بهار نگریسته است.
این مطلع یکی از غزلهای زیبای اوست:
امروز نوبهار است، ساغرکشان بیایید
گُل، جوش‌ِ باده دارد تا گلستان بیایید
و در این بیت شاعر میان یار و بهار مقارنتی یافته است:
یار شد بی‌پرده، دیگر تاب خودداری که راست؟
ای رفیقان! نوبهار آمد، کنون دیوانه‌ام
و در این بیت یک رندی جالب دیده می‌شود. بالاخره با نو شدن حیات، همه موجودات قابلیتهای خود را به نمایش می‌گذارند. پس زاهد هم باید با تزویر به میدان آید.
بهار آمد، تو هم ای زاهد بی‌درد! تزویری
چمن گل، شیشه قلقل، یار مستی، من جنون کردم
و بالاخره یکی از بهترین تک‌بیت‌های بیدل با محوریت بهار، بیت زیر است که در آن گلهایی که می‌رویند، نامه‌هایی دانسته می‌شود که از سوی یاران رفته از دل خاک به ما فرستاده شده است.
بهار، نامه‌ی یاران رفته می‌آید
گلی که وا کند آغوش، در برش گیرید
از اینها گذشته دو غزل مستقل با ردیف «بهار» هم در غزلیات او می‌توان یافت که بدانها اشاره خواهیم کرد.
اما این تنها بخشی از «بهارستایی» بیدل است. ما یک کاربرد گسترده‌ی واژه‌ی «بهار» را هم در شعر او شاهدیم، آن هم در مواردی که شاعر ما بهار را نه به معنی فصل اول سال، که در یک معنی مجازی هم به کار می‌برد و آن به مفهوم مطلق‌ِ «خرّمی» و «نشاط» است. مثلاً در این بیتها بهار بیشتر همین معنی مجازی «خرمی و فرخندگی» را دارد.
ای نیسم از کوی جانان می‌رسی، آهسته باش
همرهت بوی بهاری هست و من دیوانه‌ام
بهار آن دل که خون گردد به سودای گل رویی
ختن فکری که بندد آشیان در حلقه‌ی مویی
بر فرق عزّت تو نزیبد گلی دگر
ای خاک! گر بهار کنی، نقش پا شوی
بر اساس همین نگرش است که شاعر ما در بسیار جایها مصدر «بهار داشتن» را به معنی «خرّم بودن»، «فرخنده بودن»، «بانشاط بودن»، «جلوه داشتن» و امثال اینها به کار می‌برد و این به واقع ایجاد یک ظرفیت معنایی جدید برای این کلمه است. مثلاً در بیتی دیگر از همان غزل «امروز نوبهار است...» می‌خوانیم:
امروز آمدنها چندین بهار دارد
فردا که راست امید تا خود چه‌سان بیایید؟
و این «چندین بهار دارد»، مجازاً یعنی «چندین خرّمی و فرخندگی دارد»
چقدر بهار دارد سوی دل نگاه کردن
به خیال قامت یار، دو سه سرو آه کردن
و «بهار دارد» یعنی «نیک و خوشایند است».
این نوع کاربرد «بهار داشتن» را در آن دو غزل با ردیف «بهار» که پیشتر ذکرشان رفت هم می‌بینیم:
از گل و سنبل به نظم و نثر سعدی قانعم
این معانی در گلستان بیشتر دارد بهار
در اینجا «دارد بهار» یا «بهار دارد» فعلی مرکب است به معنی «جلوه دارد». یعنی «این معانی، در گلستان بیشتر جلوه دارد» (منظور کتاب گلستان سعدی است). اگر چنین فرض نکنیم و «بهار» را فاعل جمله بگیریم، یعنی بگوییم «بهار این معانی را در گلستان دارد» معنی بیت تباه می‌شود. این هم مثالهایی دیگر.
شبنم ما را به حیرت آب می‌باید شدن
کز دل هر ذرّه، طوفانی دگر دارد بهار
یعنی «از دل هر ذره، طوفانی دیگر جلوه دارد» یا «از دل هر ذره طوفانی برخاسته است.»
بی فنا نتوان گلی زین هستی موهوم چید
صفحه‌ی ما گر زنی آتش، شرر دارد بهار
یعنی «اگر صفحه‌ی ما را آتش بزنی، از آن شرر برمی‌خیزد»
از خزان آیینه دارد صبح تا گل می‌کند
جز شکستن نیست رنگ ما، اگر دارد بهار
یعنی «رنگ ما اگر جلوه‌ای دارد، همان شکستن است».
زخم دل عمری است در گرد نفس خوابانده‌ام
در گریبانی که من دارم سحر دارد بهار
یعنی «در گریبان من، سحر جلوه دارد»
این بیتها که نقل کردیم، بدون توجه به این معنی از «بهار داشتن» غالباً مهمل یا حداقل مبهم به نظر می‌آید و همین خود یکی از جوانب ابهام در شعر بیدل است.
این ایجاد ظرفیت معنایی به کلمات، خاص کلمه‌ی «بهار» نیست، بلکه شاعر ما با بسیار واژگان این کار را می‌کند و به دایره‌ی معنایشان گسترش می‌بخشد، به‌گونه‌ای که بدون وقوف به این معانی، در شعر بیدل راه به خطا خواهیم پیمود. به واقع یکی از دلایل این که گروهی از ادبا، شاعر ما را مغلق‌گوی و در مواردی پریشان‌گوی وانمود می‌کنند، حاصل ناآگاهی‌شان از این ظرایف است.
#بهار_بیدل
#خانه‌ی_آینه
@khanehayeneh
Forwarded from سهراب سپهری
آستانِ عشق جولانگاه هر بی‌باک نیست
هیچ‌کس غیر از جبین ، آن‌جا قدم بر خاک نیست
خاک می‌باید شدن در معبد تسلیمِ عشق
گر همه آب است اینجا بی‌تیمّم پاک نیست!
گردنِ تسلیم در هر عضوِ ما آماده است
شمع این کاشانه را از سر بریدن ، باک نیست
چشم بر احسانِ گردون دوختن دیوانگی‌ست
دانه‌ها! هشیار باشید! آسیا دلّاک نیست!
غیرِ مستی هرچه دارد این چمن ، دردِ سر است
خوابِ راحت جز به زیرِ سایه‌هایِ تاک نیست!
با که باید گفت #بیدل ماجرایِ آرزو؟!
آن‌چه دل‌خواه من است ، از عالمِ اِدراک نیست
↙️ اولین و تنها کانال
اختصاصی «سهراب سپهری»
↘️ @Sepehri_Sohrab
هیچ‌کس غیر از جبین ، آن‌جا قدم بر خاک نیست
خاک می‌باید شدن در معبد تسلیمِ عشق
گر همه آب است اینجا بی‌تیمّم پاک نیست!
گردنِ تسلیم در هر عضوِ ما آماده است
شمع این کاشانه را از سر بریدن ، باک نیست
چشم بر احسانِ گردون دوختن دیوانگی‌ست
دانه‌ها! هشیار باشید! آسیا دلّاک نیست!
غیرِ مستی هرچه دارد این چمن ، دردِ سر است
خوابِ راحت جز به زیرِ سایه‌هایِ تاک نیست!
با که باید گفت #بیدل ماجرایِ آرزو؟!
آن‌چه دل‌خواه من است ، از عالمِ اِدراک نیست
↙️ اولین و تنها کانال
اختصاصی «سهراب سپهری»
↘️ @Sepehri_Sohrab
Forwarded from عکس نگار
ﻋﺘﺎﺏ ﻭ ﻟﻄﻒ، ﺯ ﺍﺑﺮﻭﯼ ﮔﻠﺮﺧﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ
ﺻﻔﺎﯼ ﻫﺮ ﭼﻤﻦ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ
مرا ﮐﻪ ﺧﺮﻣﻦ ﮔﻞ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺪ
ﺍﺯﯾﻦ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﮔﻠﺴِﺘﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ؟
ﮔﻠﯽ ﺯ غنچهٔ ﭘﯿﮑﺎﻥ ﯾﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﭼﯿﺪ
ﮔﺸﺎدِ ﮐﺎﺭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺧﺎنهٔ ﮐﻤﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻠﺒﻞ ﻣﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺳﺮﻣﻪ ﮐﺸﯿﺪ
ﺭﺥ ﺑﻬﺎﺭ ﺯ آئینه ﺧﺰﺍﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﻃﺮﺯ تازه ﻗﺴﻢ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ، ﺻﺎﺋﺐ!
ﮐﻪ ﺟﺎﯼ «ﻃﺎﻟﺐ ﺁﻣﻞ» ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ!
#صائب
#طالب_آملی
#اصفهان
(سپاس از هنرمند محترم جناب آقای محمد انصاری، بخاطر انتخاب این غزل زیبا🌺)
@bagh_saeb
ﺻﻔﺎﯼ ﻫﺮ ﭼﻤﻦ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ
مرا ﮐﻪ ﺧﺮﻣﻦ ﮔﻞ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺪ
ﺍﺯﯾﻦ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﮔﻠﺴِﺘﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ؟
ﮔﻠﯽ ﺯ غنچهٔ ﭘﯿﮑﺎﻥ ﯾﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﭼﯿﺪ
ﮔﺸﺎدِ ﮐﺎﺭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺧﺎنهٔ ﮐﻤﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻠﺒﻞ ﻣﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺳﺮﻣﻪ ﮐﺸﯿﺪ
ﺭﺥ ﺑﻬﺎﺭ ﺯ آئینه ﺧﺰﺍﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﻃﺮﺯ تازه ﻗﺴﻢ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ، ﺻﺎﺋﺐ!
ﮐﻪ ﺟﺎﯼ «ﻃﺎﻟﺐ ﺁﻣﻞ» ﺩﺭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ!
#صائب
#طالب_آملی
#اصفهان
(سپاس از هنرمند محترم جناب آقای محمد انصاری، بخاطر انتخاب این غزل زیبا🌺)
@bagh_saeb
📋📋 فراخوان شعر 🖌🖌🖌
دهمین جشنواره شعر یار و یادگاربرگزار می شود. به گزارش روابط عمومی موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) دهمین جشنواره شعر یار و یادگار توسط معاونت فرهنگی، هنری و ارتباطاتِ موسسه در سه بخش اصلی، آزاد (که امسال برای نخستین بار به موضوعات افزوده شده) و بخش ویژه برگزار می شود. در فراخوان جشنواره یار و یادگار آمده است: شعر یکی از تواناترین رسانه ها در سال های پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود، باز نمایی تفکر انقلابی و اسلامی به مدد اندیشه های امام راحل"ره " در شعر شاعران متعهد، به شبکه ذهنی و زبانی منسجم و گسترده ای انجامید که با نام "ادبیات انقلاب اسلامی" می شناسیم، معاونت فرهنگی و هنری موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی"ره" برای بازکاوی، تکریم شخصیت بنیانگذار انقلاب اسلامی و یادگاران ارزشمند امام و احترام به میراث عظیم تفکر انقلابی و اسلامی، از همه ی شاعران دعوت می کند ، سروده های تازه ی خود را به نشانی دبیر خانه جشنواره یار و یادگار ارسال کنند تا ضمن بزرگداشت یار و یادگاران امام خمینی "ره" ، سروده های برتر از سوی هیات علمی جشنواره معرفی و تجلیل شوند.
موضوعات جشنواره:
الف: حضرت امام و عاشورا، اهل البیت، انتظار در تفکر امام خمینی، مقاومت و بیداری اسلامی در اندیشه امام، حضرت امام و اراده مردم، امام و دوری از تحجر، آزاداندیشی در اندیشه امام، رابطه امام و مستضعفان، ساده زیستی امام، رابطه جهان معاصر با حضرت امام، اسلام رحمانی و امام و راه امام "ره". ب: بخش ویژه شامل؛ تکریم یادگاران امام(ره) شهید آیت الله سید مصطفی خمینی و مرحوم سید احمد خمینی
ج: بخش آزاد که برای نخستین بار در این جشنواره آغاز به کار کرده است و شامل موضوعات اجتماعی - عرفانی و آئینی به نفرات اول تا سوم در همه بخش ها ، تندیس جشنواره بین المللی شعر یار و یادگار و جوایز ویژه اعطاء و آثار برگزیده در قالب مجموعه ای انتشار خواهد یافت.
آئین نامه و مقررات شرکت در جشنواره:
1 ) آثار ارسالی، می بایست از طریق پست الکترونیک یا در صورت عدم امکان ارسال الکنرونیکی ، در برگه A4 و به صورت تایپ شده ارسال شوند.
2 ) دبیرخانه جشنواره، حق انتشار گزیده ای از آثار رسیده را با قید نام پدیدآورندگان برای خود محفوظ می داند.
3 ) مهلت ارسال آثار از سی ام مهر، لغایت سی ام فروردين ١٣٩٦ خواهد بود.
دبیرخانه جشنواره از طریق پست و رایانامه [email protected] پذیرای آثار شرکت کنندگان محترم خواهد بود. ✒️✒️✒️
@bagh_saeb
دهمین جشنواره شعر یار و یادگاربرگزار می شود. به گزارش روابط عمومی موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) دهمین جشنواره شعر یار و یادگار توسط معاونت فرهنگی، هنری و ارتباطاتِ موسسه در سه بخش اصلی، آزاد (که امسال برای نخستین بار به موضوعات افزوده شده) و بخش ویژه برگزار می شود. در فراخوان جشنواره یار و یادگار آمده است: شعر یکی از تواناترین رسانه ها در سال های پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود، باز نمایی تفکر انقلابی و اسلامی به مدد اندیشه های امام راحل"ره " در شعر شاعران متعهد، به شبکه ذهنی و زبانی منسجم و گسترده ای انجامید که با نام "ادبیات انقلاب اسلامی" می شناسیم، معاونت فرهنگی و هنری موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی"ره" برای بازکاوی، تکریم شخصیت بنیانگذار انقلاب اسلامی و یادگاران ارزشمند امام و احترام به میراث عظیم تفکر انقلابی و اسلامی، از همه ی شاعران دعوت می کند ، سروده های تازه ی خود را به نشانی دبیر خانه جشنواره یار و یادگار ارسال کنند تا ضمن بزرگداشت یار و یادگاران امام خمینی "ره" ، سروده های برتر از سوی هیات علمی جشنواره معرفی و تجلیل شوند.
موضوعات جشنواره:
الف: حضرت امام و عاشورا، اهل البیت، انتظار در تفکر امام خمینی، مقاومت و بیداری اسلامی در اندیشه امام، حضرت امام و اراده مردم، امام و دوری از تحجر، آزاداندیشی در اندیشه امام، رابطه امام و مستضعفان، ساده زیستی امام، رابطه جهان معاصر با حضرت امام، اسلام رحمانی و امام و راه امام "ره". ب: بخش ویژه شامل؛ تکریم یادگاران امام(ره) شهید آیت الله سید مصطفی خمینی و مرحوم سید احمد خمینی
ج: بخش آزاد که برای نخستین بار در این جشنواره آغاز به کار کرده است و شامل موضوعات اجتماعی - عرفانی و آئینی به نفرات اول تا سوم در همه بخش ها ، تندیس جشنواره بین المللی شعر یار و یادگار و جوایز ویژه اعطاء و آثار برگزیده در قالب مجموعه ای انتشار خواهد یافت.
آئین نامه و مقررات شرکت در جشنواره:
1 ) آثار ارسالی، می بایست از طریق پست الکترونیک یا در صورت عدم امکان ارسال الکنرونیکی ، در برگه A4 و به صورت تایپ شده ارسال شوند.
2 ) دبیرخانه جشنواره، حق انتشار گزیده ای از آثار رسیده را با قید نام پدیدآورندگان برای خود محفوظ می داند.
3 ) مهلت ارسال آثار از سی ام مهر، لغایت سی ام فروردين ١٣٩٦ خواهد بود.
دبیرخانه جشنواره از طریق پست و رایانامه [email protected] پذیرای آثار شرکت کنندگان محترم خواهد بود. ✒️✒️✒️
@bagh_saeb
*بهاریه 10*
"بهار بی گل رویت..."
از آفتابِ نگاهت، پیاله لبریز است
و رقص ِباده به جام ِ غزل، طرب خیز است
بتاب از نفسِ بال های خسته ی نور
که با تو عشق، نشاط آور و دلاویز است
به باغ و راغ، اگر بی تو رو کنم خوش نیست
بهار بی گل رویت، غروب ِ پاییز است
به جز خیالِ تو در روزهای ِِتنهایی
جهان و هر چه در او هست، محنت انگیز است
به یادگار اگر از دلم اثر مانَد
همین ترانه ی شوق است و شعرِ ناچیز است
دریغ، مهرِ محبت، غروب کرد غروب
شفق نشانه ی شمشیرِ جور چنگیز است
ز دستِ شعر چه تاجی به سَر زدی صائم!
همیشه خوانِ دل از خونِ دیده لبریز است
صائم کاشانی
بهار 1373
✳کانال اشعار صائم کاشانی👇🏻
@saemkashani2
"بهار بی گل رویت..."
از آفتابِ نگاهت، پیاله لبریز است
و رقص ِباده به جام ِ غزل، طرب خیز است
بتاب از نفسِ بال های خسته ی نور
که با تو عشق، نشاط آور و دلاویز است
به باغ و راغ، اگر بی تو رو کنم خوش نیست
بهار بی گل رویت، غروب ِ پاییز است
به جز خیالِ تو در روزهای ِِتنهایی
جهان و هر چه در او هست، محنت انگیز است
به یادگار اگر از دلم اثر مانَد
همین ترانه ی شوق است و شعرِ ناچیز است
دریغ، مهرِ محبت، غروب کرد غروب
شفق نشانه ی شمشیرِ جور چنگیز است
ز دستِ شعر چه تاجی به سَر زدی صائم!
همیشه خوانِ دل از خونِ دیده لبریز است
صائم کاشانی
بهار 1373
✳کانال اشعار صائم کاشانی👇🏻
@saemkashani2
Forwarded from شعرحقیقی
یک نعره ی #مستانه ز جائی نشنیدیم
ویران شود این شهر که #میخانه ندارد...
#مجمر_اصفهانی
@sherehaghighi
@kotahoziba
یک نعره ی #مستانه ز جائی نشنیدیم
ویران شود این شهر که #میخانه ندارد...
#مجمر_اصفهانی
@sherehaghighi
@kotahoziba
Forwarded from شعرحقیقی
آن کس که بدم گفت، بدی سیرت اوست
وان کس که مرا گفت نکو خود نیکوست
حال متکلم از کلامش پیداست
از کوزه همان برون تراود که دروست.
شیخ بهایی
@sherehaghighi
@kotahoziba
وان کس که مرا گفت نکو خود نیکوست
حال متکلم از کلامش پیداست
از کوزه همان برون تراود که دروست.
شیخ بهایی
@sherehaghighi
@kotahoziba
Forwarded from عکس نگار
حرف تو همیشه نقل هر مجلس بود
عشق تو دل شکسته را مونس بود
نرگس نرگس نرگس نرگس نرگس
دیروز ردیف شعر من نرگس بود!
#محمد_ابراهیم_شایان
#نرگس
@bagh_saeb
عشق تو دل شکسته را مونس بود
نرگس نرگس نرگس نرگس نرگس
دیروز ردیف شعر من نرگس بود!
#محمد_ابراهیم_شایان
#نرگس
@bagh_saeb
باغ صائب
حرف تو همیشه نقل هر مجلس بود عشق تو دل شکسته را مونس بود نرگس نرگس نرگس نرگس نرگس دیروز ردیف شعر من نرگس بود! #محمد_ابراهیم_شایان #نرگس @bagh_saeb
نرگس کلباسی اشتری دختر مهربان و پاک نهاد کشورمان دیروز ۲۳ فروردین از غربت به وطن و شهر خود اصفهان بازگشت و به خویشاوندان و دوستدارانش پیوست.
آقای شایان این رباعی را مدتی پیش بدون ارتباط با این مسأله سروده اند که با توجه به اقتضای حال و مقام در این مناسبت نیکو از آن بهره بردیم. با سپاس از شاعر گرامی.
آقای شایان این رباعی را مدتی پیش بدون ارتباط با این مسأله سروده اند که با توجه به اقتضای حال و مقام در این مناسبت نیکو از آن بهره بردیم. با سپاس از شاعر گرامی.
Forwarded from عکس نگار
شمع بر خاک شهیدان گر نباشد، گو مباش!
لاله درکوه بدخشان گر نباشد، گو مباش
سبزۀ تیغ تو می باید که باشد تازه روی
باغ ما را شبنم جان گرنباشد، گو مباش
فرش ما: افتادگی، اسباب ما: آزادگی!
خانۀ ما را نگهبان گر نباشد، گو مباش
اشتها چون سوخت، دارد لذتِ مرغ کباب!
خوانِ ما را مرغ بریان گر نباشد، گو مباش
شور بختی، وقت حاجت می کند کارِ نمک
سفرۀ ما را نمکدان گر نباشد، گو مباش!
ما که چون دل، گوشه ای داریم از گلزار قدس
دامن صحرای امکان گر نباشد، گو مباش
بی سرانجامی، غبارِ لشکر جمعیت است
روزگار ما به سامان گر نباشد، گو مباش
مرکبِ آزادگان تخت روان بیخودی است
توسن گردون به فرمان گر نباشد، گو مباش
زینتِ ظاهر چه کار آید دل افسرده را؟
نقش، بر دیوار زندان گر نباشد، گومباش
این قدر دلبستگی – صائب! - به زلف یار چیست؟!
نسخۀ خوابِ پریشان گرنباشد، گومباش!
#شمع_بر_خاک_شهیدان
#صائب
@bagh_saeb
لاله درکوه بدخشان گر نباشد، گو مباش
سبزۀ تیغ تو می باید که باشد تازه روی
باغ ما را شبنم جان گرنباشد، گو مباش
فرش ما: افتادگی، اسباب ما: آزادگی!
خانۀ ما را نگهبان گر نباشد، گو مباش
اشتها چون سوخت، دارد لذتِ مرغ کباب!
خوانِ ما را مرغ بریان گر نباشد، گو مباش
شور بختی، وقت حاجت می کند کارِ نمک
سفرۀ ما را نمکدان گر نباشد، گو مباش!
ما که چون دل، گوشه ای داریم از گلزار قدس
دامن صحرای امکان گر نباشد، گو مباش
بی سرانجامی، غبارِ لشکر جمعیت است
روزگار ما به سامان گر نباشد، گو مباش
مرکبِ آزادگان تخت روان بیخودی است
توسن گردون به فرمان گر نباشد، گو مباش
زینتِ ظاهر چه کار آید دل افسرده را؟
نقش، بر دیوار زندان گر نباشد، گومباش
این قدر دلبستگی – صائب! - به زلف یار چیست؟!
نسخۀ خوابِ پریشان گرنباشد، گومباش!
#شمع_بر_خاک_شهیدان
#صائب
@bagh_saeb
Forwarded from عکس نگار
چه مقدار خون در عدم خورده باشم -
که بر خاکم آیی و من مرده باشم!
(عبدالقادر بیدل دهلوی) 🍀🍀🍀
#بیدل
@bagh_saeb
که بر خاکم آیی و من مرده باشم!
(عبدالقادر بیدل دهلوی) 🍀🍀🍀
#بیدل
@bagh_saeb
باغ صائب
سالگرد شاعر توانمند معاصر، زنده ياد سيدحسن حسينی با حضور خانواده، دوستان و دوستداران او روز دوشنبه،٢٨فروردين از ساعت ١٧ در انجمن شاعران ايران برگزار مي شود---خ شريعتي، خ دولت، نبش كوچه شهيد نعمتی
شاعر پژوهشگر و‌مدرس موفق، سید حسن حسینی با رحلت ناگهانی خود در فروردین ۱۳۸۳ شعر معاصر و عاشقان ادبیات برین را داغدار کرد. وی از پژوهشگران هوشمند سبک هندی و سخت دوستدار بیدل دهلوی بود. کتاب «بیدل، سپهری و سبک هندی» بی شک اثری راهگشا و ممتاز در مطالعات این سبک است.
زبان شعری حسینی با وجود تازگی و تنوع در قالبها، کم و بیش متأثر از سبک هندی بود.
باغ صائب یاد وی را گرامی میدارد.
@bagh_saeb
زبان شعری حسینی با وجود تازگی و تنوع در قالبها، کم و بیش متأثر از سبک هندی بود.
باغ صائب یاد وی را گرامی میدارد.
@bagh_saeb
Forwarded from محمد حسین صفاریان
Forwarded from محمد حسین صفاریان
آپارات - سرویس اشتراک ویدیو
شوق دیدار
Forwarded from محمد حسین صفاریان
نماهنگ #شوق_دیدار👆در آپارات
خواننده: #سالارعقیلی
آهنگساز وتنطیم کننده: #سورناصفاتی
شعر: #محمدحسین_صفاریان
@mhsaffariyan
خواننده: #سالارعقیلی
آهنگساز وتنطیم کننده: #سورناصفاتی
شعر: #محمدحسین_صفاریان
@mhsaffariyan
Forwarded from محمد حسین صفاریان
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نماهنگ #شوق_دیدار
خواننده: #سالارعقیلی
آهنگساز وتنطیم کننده: #سورناصفاتی
شعر: #محمدحسین_صفاریان
@mhsaffariyan
خواننده: #سالارعقیلی
آهنگساز وتنطیم کننده: #سورناصفاتی
شعر: #محمدحسین_صفاریان
@mhsaffariyan
Forwarded from عکس نگار
آن روزها که چشم تو را کم نداشتم
پیراهنی به رنگ محرّم نداشتم
هرگز نمی سرودمت، ای آبی زلال!
طبعی اگر به پاکی شبنم نداشتم
این روح شاعرانه ی زیبا پرست را
آن روزها که با تو نبودم، نداشتم
گر وا نبود پنچره ام رو به سوی تو
کاری به کار مردم عالم نداشتم
باور کن ـ ای رفیق!ـ اگر دوری ات نبود
میلی به این تغزّل پُر غم نداشتم
دیشب کسی نبود و برای گریستن
غیر از صفای آینه همدم نداشتم
عمری گذشت و ساخته ام با نداشتن
ای دل! چه خوب بود تو را هم نداشتم
#سعید_بیابانکی
@bagh_saeb
پیراهنی به رنگ محرّم نداشتم
هرگز نمی سرودمت، ای آبی زلال!
طبعی اگر به پاکی شبنم نداشتم
این روح شاعرانه ی زیبا پرست را
آن روزها که با تو نبودم، نداشتم
گر وا نبود پنچره ام رو به سوی تو
کاری به کار مردم عالم نداشتم
باور کن ـ ای رفیق!ـ اگر دوری ات نبود
میلی به این تغزّل پُر غم نداشتم
دیشب کسی نبود و برای گریستن
غیر از صفای آینه همدم نداشتم
عمری گذشت و ساخته ام با نداشتن
ای دل! چه خوب بود تو را هم نداشتم
#سعید_بیابانکی
@bagh_saeb