معجون صفا صبح ِ سپیده میدمد
بوی گل ِ چای ِ دم کشیده میدهد

با شهد لبت لقمه ای از عشق زدم
عطر بوسه ات به دل قصیده میدهد

#میترا

پاییز ِ خزان ِ من دل انگیزتر است
با مشق و کتاب و گل دلآویزتر است

یادآور عشق ِ کوچه پس کوچه ی یار
پشت سر من خاطره لبریزتر است

پاییز و بهار چو دایره سلسله وار
عمری که دگر رفت برگ ریزتر است

خوبست که دور از همه تکرار نشستم
آزاد ز ِ شب ِ تار ، سحرخیزتر است


#تقدیم_به_بازنشستگان_گرامی_1400
#آموزش_پرورش_ناکارآمد
#تکرار_عدم_خلاقیت
#تبعیض

با خود گفتم:
در دنیای به این بزرگی یک نیمکت دو نفره نبود که من و تو سر بر شانه ی هم به آن تکیه دهیم و خود را از پیله ی تنهایی برهانیم؟
به اطرافم نگریستم دیدم نیمکتهای خالی فراوانی در انتظار منو توست که <<من و تو>> روی آن <<ما>> شویم ولی خودمان نخواستیم.

این حکایت تک تک ماست که نمیخواهیم <<ما>> شویم و خود را از پیله ی ظلم و بی تفاوتی برهانیم .

چو کوروش را پدر ، مانند کردند
به منشورش ، جهان سوگند کردند

ز ِ هر خاکی نشانی ست از گِل ِ ما
ز ِ ما ریشه زده پیوند کردند

کنون از ما گرفتند این هویت
و ما را بر خرافه بند کردند

ز فرهنگ و خِرَد خالی شدیم خویش
که بر تخت خدا ترفند کردند

آشفته حالیم یک نفر حتی ندیده حالمان
بر ما نگاهی کن ببین ، خون میچکد از بالمان

وقتی که دین شد پله ی این اژدهای خشمگین
افسردگی بر دل شد وُ شیوَن به ماه و سالمان

ماری؟ یا که روبهی؟ یا اژدهایی بد سرشت?
چون درد بی درمان شدی ، زالویی بر اِقبالمان

هرچند این چرخ فلک یکسان نماند برقرار
لیکن مراد حاصل مباد جز سر دهیم احوالمان


#پرواز_خونین_ایران_اوکراین

تقدیم به اعضای کانال

مرد یعنی او بداند که برابر با زن است
عشق را چون شبنمی با جان ِ دل فهمیدن است

مرد یعنی هیچ زنی برده نباشد بهر ِ او
بانو بر جاده زدن آزاد چون باریدن است

شانه به شانه کنار بانوان سرزمین
مرد یعنی پشت ِ حق خواهی ِ زن غریدن است

ارثیه اش یا دیه اش را برابر با زنان
مرد یعنی که بداند زن سزایش رَستن است

مرد یعنی پاره کن زنجیر جهل بانوان
مرد یعنی صف به صف در حق زن جنگیدن است

مرد و زن تجمیع عشقی بی مثال
مرد و زن چتری برای عاشقی ایستادن است

#مرد_برابر_زن

۷ آبان بزرگداشت پدر ایران زمین کوروش بزرگ روز پدر خجسته باد

مژگان عظیمی
تبعیض

اولین سرود ملی در زمان مظفرالدین شاه

خواننده دریا دادگر

هزار سال پیش در چنین روزی حکیم عمر خیام در حالی که جوانی 32 ساله بود تقویمی را تدوین کرد که اکنون در سال1400 آن هستیم ، تقویمی که دقیق‌ترین تقویم طول تاریخ است !!

از من گذشتی؛
چو رودی که از دشت میگذرد؛
و همچون کویری خشکیدم ؛
تشنه ی باران محبتت ؛
در انتظار باریدنت میمانم ....

نکند عشقمان مانند فنجانی چای سرد شده و از دهن افتاده باشد

ولی من به این سردی راضی ام و هرگز این چای را عوض نخواهم کرد....

ترمه و اطلس نیار
گلبرگِ شب بو بر تنم

عطر یاس بر من مده
بوی بهاران میدهم

عود و چنگ و تار نزن
ساز ِ دلم روی لبم

جان و دل از بهر توست
بی تو پرو بال می دهم

این ترانه ثابت میکنه که برای ماندگاری باید ریشه و اصالت داشت. یک ترانه وقتی پشتوانه داشته باشه میبینیم که تا کجاها میتونه نفوذ کنه. گنجشکک اشی مشی میتونه یک اعتراض محکم باشه برای گوشی که میشنوه.. میتونه تبدیل بشه به لالایی یک مادر برای بچه اش، و یا میتونه زمزمه ی خلوت منو تو باشه و این یعنی اصل بودن. و عمیقا معتقدم این آهنگ چه با صدای پری زنگنه و چه با صدای فرهاد تا قرن ها بعد شنیده خواهد شد...
پ.ن: میگه بارون میاد خیس میشی
مگه از این جمله دلواپس تر داریم؟

هر قدمم بسوی تو مانند هر واژه ی شعرم بی انتهاست
تو مانند اشعاری که سرودم و خواهم سرود در ذهنم باقی می مانی و مقصدمان بی پایان....

💖 /نکند کردی فراموش مرا

/یا که بخشیدن یک یار فراموش کردی

/شایدم ترس ِ دل آشوبی ِ عشق

/طعم شیرینی عاشق شدنت برده ز ِ یاد ......

روزتان نیکو