مدرسه‌ رهایی

This media is not supported in your browser

421 views19:55

🌀جدال با مرگ در جنوب‌شرق

🔴سه روایت از خانواده‌های بیماران درگیر با کرونا در سیستان‌و بلوچستان

✍ زهرا روستایی/ روزنامه پیام ما

روایت دختری از ایرانشهر:
اینجا هتل پنج ستاره نیست
مجبوریم بمانیم
یک هفته است که من و مادرم به کرونا مبتلا شده‌ایم. من چند روزی در بیمارستان خاتم‌الانبیا ایرانشهر، درکنار مادرم بستری بودم، بعد از سه روز مرخص شدم، داروهایم نیز قطع شد، با یکی از آشنایان پزشکم در شهری دیگر صحبت کردم، به من گفت دارو را زود قطع کرده‌اند. اما حال مادرم آنقدر بد است که وضعیت خودم را فراموش کرده‌ام. مادرم یک هفته بستری بود و ما چشم انتظار، تا شاید پزشکی برای ویزیت مادرم بیاید.
چند روز بعد از بستری او، مسئولان بیمارستان به اتاق‌ها آمدند و گفتند همراهان بیماران از اتاق‌ها خارج شوند، قرار است گروه فیلمبرداری بیاید. مادرم بیقراری می‌کرد و نمی‌خواست من بروم، اما همه را مجبور کردند خارج شوند. حدود سه ساعت و نیم بیرون منتظر ماندیم. وقتی برگشتم مادرم گریه می کرد و عصبی شده بود، می‌گفت: «چرا تنهایم گذاشتی.»
برای همین امروز صبح هم که گفتند از وزارتخانه برای بازدید می‌آیند و همراهان باید بیرون بروند کوتاه نیامدم. پافشاری کردم در کنار مادرم می‌مانم. دو نگهبان با سرپرستار برای بیرون کردن من آمدند. نگه‌بانان گفتند:«حیف که زن هستی!» سرپرستار هم رفتار بدی داشت. تا اینکه یکی دیگر از کادر درمان برای آرام کردن من آمد و خواهش کرد از آنجا بروم. باز هم نرفتم، در نهایت راضی شدند بمانم. لباس مخصوصی آوردند که بپوشم و گفتند اگر از تو سوالی پرسیدند، فقط از کادر درمان تشکر کن.
گفتم چرا تشکر کنم؟ یک هفته است که مادرم اینجا بستری است و یک بار هم پزشک بالای سرش نیامده، چرا باید از شما تشکر کنم. گفتند پزشک همین الان برای ویزیت مادرت می‌آید. پزشک آمد فورا گفت مادرت می‌تواند مرخص شود. گفتم بدون دستگاه، اکسیژنش به هشتاد می‌رسد، چطور مرخص می‌کنید؟ گفت: «در خانه استراحت کند خوب می شود.» آنقدر حالم بد شد که نمی دانستم چه باید بکنم. بدترین لحظه زندگی‌ام بود، مادرم بدون دستگاه به سختی نفس می‌کشید. بیمارستان برای تامین کپسول اکسیژن کمکی نکرد.
التماس می کردم اجازه بدهید اکسیژن ساز خانگی پیدا کنم، بعد می رویم، اما مدام می‌گفتند، باید تخت را خالی کنید. به هزار جا زنگ زدم تا توانستم به سختی یک کپسول اکسیژن پیدا کنم و بعد با کمک یک خیر، دستگاه اکسیژن ساز خانگی از کرمان برایمان فرستادند. بیمار کنار مادرم هم مرخص کردند. با خودم فکر می‌کنم ما با توجه به اینکه وضعیت مالی نسبتا خوبی داریم به سختی کپسول اکسیژن پیدا کردیم، این مردمی که به جایی دسترسی ندارند، چه باید بکنند. در هنگام خروج از بیمارستان، خلوتی و ساکتی اتاق‌ها و راهروها، به نسبت روز قبل کاملا مشهود بود.

📌 ادامه یادداشت را در لینک زیر دنبال کنید
https://payamema.ir/payam/pub/56980

🆔 @edalatxah

996 views08:33