گَرد و غُبارِ لحظَه اُن
وَختي بنينِت رو دِلُن
رفاقَت اَم اَ بين اَريت
[ گرد و غبار لحظه ها _ وقتي بشينه روي دل ها _ رفاقت هم از بين ميره ]
وَختي كِه آدَم بَشِ غرق
تو خاشي و تو زَرق و بَرق
همدلي اَ رَواج اَكِيت
[ وقتي كه آدم بشه غرق _ تو خوشي و تو زرق و برق _همدلي بي رونق مي شه]
رَفيكِ روزِ بي كسي
يادِش اَريت فرياد رَسي
جواب سر بالا اَدِيت
[رفيق روز بي كسي_ يادش ميره فرياد رسي _ جواب سر بالا ميده]
فاصله ي شهرِ دلُن
ا تو زمين تا آسَمُن
كِينه اَگرد راه اتيت
[ فاصله شهر دل ها_از تو زمين تا آسمون_كينه گير ميشه و راه مياد ]
تا كه بخواي به خُ بياي
تو چاهِ تنهايي اَكِي
غُصَه اَتا شادي اَريت
[ تا كه به بخواي به خودت بيايي_ تو چاه تنهايي مي اُفتي_ غصه مياد و شادي ميره]
پَنجِه ي زَهرَكي غم
خِنجار ازنت تو رو آدَم
جَوني اَ صورَت اسيت
[پنجه ي زهردار غم_چنگ ميكشه تو صورت ات_جواني رو از چهره بر ميداره]
علي رضايي شريف

"پریزاد" اثر #داماهی
ترانه: ابراهیم منصفی
ملودی: رضا کولغانی
موسیقی: داماهی ( رضا کولغانی/ خواننده . دارا دارائی/گیتار باس . حمزه یگانه/پیانو .ابراهیم علوی/گیتار و عود)
نوازندگان مهمان: احمد عباسنیا/درامز .امیر طیاری ، دی زنگرو/پرکاشن
ضبط: رضا فرهادی (استودیو کرگدن)
میکس و مسترینگ: آرش پاکزاد
طراح گرافیک: مجتبی ادیبی
طراح موشن گرافیک: مهرداد ایرانی
نشر: نوفه
پخش: فرید سال افزون
تهیه کننده: داماهی

پریزاد

هَرچهِ داد اُمزهَ وجار اُمزهَ و فریاد اُمکِ
(هر چی داد زدم و جار زدم و فریاد کردم)
هَر چهِ غار اُمزهَ و آه امکشی و داد اُمکِ
(هر چی شیون زدم و آه کشیدم و داد زدم)
هَرچه که خاطرَه مَستَه همه اَزیاد اُمبرد
(هر چی که خاطره داشتم همه رو از یاد بردم)
بی خو، اَز بندِ غمِ غِیرِ تو آزاد امکِ
(خودم رو از بند غم غیر تو آزاد کردم)
نه وا غیر از تو کس هَمدل و همدردم بو
(نه به غیر از تو کسی همدل و همدردم شد)
دل خشکیده خو، از بارونت آباد اُمکِ
( دل خشکیده م رو از بارونت آباد کردم)
تو پریزاده اَری، ذاتِ مِ از نوع بشر
( تو پریزاد بودی، ذات من از نوع بشر)
وا اُمیدِ تو پَری بی ، خو پَریزاد اُمکِ
(به امید تو پَری خودمو پریزاد کردم)
سَرِ پیری دلِ دیونهَ خو از دَست اُمدا
(سر پیری دل دیوانه ام رو از دست دادم)
بی خووا دست خو دلمرده و ناشاد اُمکِ
(خودمو با دست خودم دلمرده و ناشاد کردم)

شاعر: ابراهیم منصفی

ترانه: احسان حائری
موسیقی : داماهی (رضا کولغانی/خواننده. دارا دارائی/گیتار باس. حمزه یگانه/پیانو. ابراهیم علوی/عود)
...
نوازندگان مهمان: شایان فتحی/درامز و پرکاشن.نگار فرجی/ویولن و ویولن آلتو. مسعود فیروزی/ ویولن سل
...
ضبط: رضا فرهادی (استودیو کرگدن)
میکس و مستریگ: آرش پاکزاد
طراح گرافیک: مجتبی ادیبی
نشر: نوفه
تهیه کننده: داماهی

شهریور

آزادی و من قفسم، هر میله ام آشفتگی
زنده شو در بدنم تا که بجوشد شعری با آینه یکی
سر می چرخانی، نفس تابستانی شهریورهایم را
پائیز و بهار بی تنت اوج زمستان می شود
در رگ حنجره ام خون سکوتی رو به پایان می رود…

ترانه:
هِلِما،هايامله
ما میهن خُ همیشه آزاد وشاد ماوا
اَگَه نَه اِ یطوکِه بَشِت بِمیریم تا یکتا
ما کارگریم، کار اَکُنیم هِلِما،هايامله
سَرمایَه خُ حفظ اَکُنیم هِلِما،هايامله
با فَقرو جَهل جنگ اَکُنیم هِلِما،هايامله
میهن خُ آباد اَکُنیم هِلِما،هايامله
عکیدَمُن صافِن وا هَم هِلِما،هايامله
خُب و خُشیم اَ لُطف هَم هِلِما،هايامله
دور اَرِزیم کینَه اُ غَم هِلِما،هايامله
پُشت خالی ناکُنیم اَهَم هِلِما،هايامله
یَکیمُن وَر شِکَست بَشِت هِلِما،هايامله
کُمَک شَکُنیم راست بَشِت هِلِما،هايامله
دوباره سرکارِش بَشِت هِلِما،هايامله
با آبرو اُ عزَت بَشِت هِلِما،هايامله
هَمی اَگِیم تا جُن مُهَه هِلِما،هايامله
آزادی خُ نادِیم اَدست هِلِما،هايامله
سَرمُنِهادِن کَفِ دست هِلِما،هايامله
سَربازی آرزومُهَن هِلِما،هايامله
...
ترجمه:

ما ميهن مون رو هميشه آزاد و شاد ميخوايم
اگه اينجوری نباشه جون مون رو تا دونه آخر ميديم
ما كارگريم كار ميكنيم هلما هايامله
سرمايه مون رو حفظ ميكنيم هلما هايامله
با فقر و جهل می جنگيم هلما هايامله
ميهن مون رو آباد ميكنيم هلما هايامله
عقيدمون صافه با هم هلما هايامله
خوب و خوشيم از لطف هم هلما هايامله
دور می ريزيم كينه و غم هلما هايامله

يكی مون ورشكست بشه هلما هایامله
كمك ميكنيم وضعش درست بشه هلما هايامله
با آبرو و عزت بشه هلما هايامله
دوباره سر كارش باشه هلما هايامله
همين رو مي گيم تا جون داريم هلما هايامله
آزادی مون رو از دست نميديم هلما هايامله
سر مون رو كف دست گذاشتيم هلما هايامله
آرزوی سرباز بودن رو داريم
هلما هايامله

توی شهری که نفس کش می خواد
از نفس کشیدنم غمگینم
هنوزم ماهی ام امّا دارم
خواب کنسرو شدن می بینم
.
من الان خشکه تموم بدنم
من الان یه جای خیلی سردم
من الان دورم از اونجا خیلی
تو مکلّفی که من برگردم
.
برو روی پنجه لطفاً دریا
همه جای نقشه رو آبی کن
برو متّحد شو با اقیانوس
برو با ابر بشین لابی کن
.
وقتشه صدای ماهیا درآد
کوسه ها تو کوچه ها رم بکنن
همه جا بپیچه نعره نهنگ
باید این آدما رو آدم بکنن
.
توی شهری که نفس کش می خواد
به نفس کشیدنم خندیدن
متاسفانه تقصیر توئه
آبشش های منم گندیدن...


امیرمهدی اصغری

اینجا که اسمش جزیره اس، این خونه که روی آبه
اینکه دلش خونه دریا، اینکه دل من کبابه

اینکه نمی باره بارون، این ابر که پاره پاره اس
اینا همه اش شعره خالو، اینا همه اش استعاره اس

اینکه در خونه من با یه لگد باز میشه
هر کسی اینجا بمونه، اکتاویو پاز میشه
اینکه غروبو کسی از سنگِ پَسینی ببینه
اینکه یه آدم بتونه رو سنگ مرغون بشینه

اینکه نمی باره بارون، این ابر که پاره پاره اس
اینا همه اش شعره خالو، اینا همه اش استعاره اس

اینکه شرایط به شدت نا پیش بینی پذیره
این بادِ گاهی گداری در حول و حوش جزیره
اين خاک هايی كه سرخ و اين آب هايی كه آبی
اين باد كه باشعوره قدّ يه آدم حسابی
اين باد كه باشعوره قدّ يه آدم حسابی
اين باد كه باشعوره قدّ يه آدم حسابی

اینکه نمی باره بارون، این ابر که پاره پاره اس
اینا همه اش شعره خالو، اینا همه اش استعاره اس...


امیر مهدی اصغری