📐✏️ مهندسان معمار امروز، آرشیتکت‌های دیروز
تا چند دهه پیش، واژهٔ «آرشیتکت» در زبان فارسی در اشاره به افرادی به‌کار می‌رفت که تحصیلات دانشگاهی در زمینهٔ طراحی و نظارت بر ساخت سازه‌ها داشتند. این واژه به‌مرور جای خود را به اصطلاح «معمار» یا، دقیق‌تر بگوییم، «مهندس معمار» داده‌است. کم‌رنگ شدن اثر زبان فرانسوی در زبان فارسیِ علمی و تلفظ دشوار صورت انگلیسی (آرکیتکت)، عدم رواج اعضای دیگرِ خانوادهٔ این واژه در فارسی و، در عین حال، نیاز زبان به مفاهیم مرتبط با آن، احتمالاً از عوامل مؤثر در از رواج افتادن این واژه است.
معادل‌های متنوعی برای این واژه در زبان فارسی مطرح شده‌است، ازجمله مِهراز، آبادگر، رازیگر/رازیجر، فَرساز، والادگر، بانی‌کار، و گِل‌غَر. شاید «مِهراز» مشهورترین واژهٔ فارسی در این معنا باشد. مِهراز از «مِه» به‌معنای بزرگ و «راز» ساخته شده‌است. «راز» در فارسی (با ریشه‌ای در فارسی میانه به‌معنای راست و مرتب کردن) و در عربی به‌معنی بنّا یا سرپرست بنّایان آمده‌است. اما، چنانکه دیده‌ایم، سال‌هاست واژهٔ «مهندس معمار» (که این مفهوم را از معمار سنتی جدا می‌کند) به‌جای «آرشیتکت» در زبان فارسی رواج دارد.
منابع: فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی، دکتر محمد #حسن‌دوست؛ فرهنگ معاصر عربی-فارسی، عبدالنبی قیّم؛ مقالهٔ «رازیجَر، یک لغت کهنهٔ فارسی»، دکتر #احمد_تفضلی
(تهیه‌شده در گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی)
#معماری
https://tttttt.me/cheshmocheragh
تا چند دهه پیش، واژهٔ «آرشیتکت» در زبان فارسی در اشاره به افرادی به‌کار می‌رفت که تحصیلات دانشگاهی در زمینهٔ طراحی و نظارت بر ساخت سازه‌ها داشتند. این واژه به‌مرور جای خود را به اصطلاح «معمار» یا، دقیق‌تر بگوییم، «مهندس معمار» داده‌است. کم‌رنگ شدن اثر زبان فرانسوی در زبان فارسیِ علمی و تلفظ دشوار صورت انگلیسی (آرکیتکت)، عدم رواج اعضای دیگرِ خانوادهٔ این واژه در فارسی و، در عین حال، نیاز زبان به مفاهیم مرتبط با آن، احتمالاً از عوامل مؤثر در از رواج افتادن این واژه است.
معادل‌های متنوعی برای این واژه در زبان فارسی مطرح شده‌است، ازجمله مِهراز، آبادگر، رازیگر/رازیجر، فَرساز، والادگر، بانی‌کار، و گِل‌غَر. شاید «مِهراز» مشهورترین واژهٔ فارسی در این معنا باشد. مِهراز از «مِه» به‌معنای بزرگ و «راز» ساخته شده‌است. «راز» در فارسی (با ریشه‌ای در فارسی میانه به‌معنای راست و مرتب کردن) و در عربی به‌معنی بنّا یا سرپرست بنّایان آمده‌است. اما، چنانکه دیده‌ایم، سال‌هاست واژهٔ «مهندس معمار» (که این مفهوم را از معمار سنتی جدا می‌کند) به‌جای «آرشیتکت» در زبان فارسی رواج دارد.
منابع: فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی، دکتر محمد #حسن‌دوست؛ فرهنگ معاصر عربی-فارسی، عبدالنبی قیّم؛ مقالهٔ «رازیجَر، یک لغت کهنهٔ فارسی»، دکتر #احمد_تفضلی
(تهیه‌شده در گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی)
#معماری
https://tttttt.me/cheshmocheragh
Telegram
چشم‌و‌چراغ
با پژوهشگران گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در کشف دوبارۀ زیبایی‌های زبان و ادبیات فارسی همراه شوید.
سروش: cheshmcheragh
اینستاگرام: _cheshmocheragh_
فیس‌بوک: Persian Terminology
توییتر: persiantermino1
ایتا: cheshmocheragh2
سروش: cheshmcheragh
اینستاگرام: _cheshmocheragh_
فیس‌بوک: Persian Terminology
توییتر: persiantermino1
ایتا: cheshmocheragh2
Forwarded from چشم‌و‌چراغ
📐✏️ مهندسان معمار امروز، آرشیتکت‌های دیروز
تا چند دهه پیش، واژهٔ «آرشیتکت» در زبان فارسی در اشاره به افرادی به‌کار می‌رفت که تحصیلات دانشگاهی در زمینهٔ طراحی و نظارت بر ساخت سازه‌ها داشتند. این واژه به‌مرور جای خود را به اصطلاح «معمار» یا، دقیق‌تر بگوییم، «مهندس معمار» داده‌است. کم‌رنگ شدن اثر زبان فرانسوی در زبان فارسیِ علمی و تلفظ دشوار صورت انگلیسی (آرکیتکت)، عدم رواج اعضای دیگرِ خانوادهٔ این واژه در فارسی و، در عین حال، نیاز زبان به مفاهیم مرتبط با آن، احتمالاً از عوامل مؤثر در از رواج افتادن این واژه است.
معادل‌های متنوعی برای این واژه در زبان فارسی مطرح شده‌است، ازجمله مِهراز، آبادگر، رازیگر/رازیجر، فَرساز، والادگر، بانی‌کار، و گِل‌غَر. شاید «مِهراز» مشهورترین واژهٔ فارسی در این معنا باشد. مِهراز از «مِه» به‌معنای بزرگ و «راز» ساخته شده‌است. «راز» در فارسی (با ریشه‌ای در فارسی میانه به‌معنای راست و مرتب کردن) و در عربی به‌معنی بنّا یا سرپرست بنّایان آمده‌است. اما، چنانکه دیده‌ایم، سال‌هاست واژهٔ «مهندس معمار» (که این مفهوم را از معمار سنتی جدا می‌کند) به‌جای «آرشیتکت» در زبان فارسی رواج دارد.
منابع: فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی، دکتر محمد #حسن‌دوست؛ فرهنگ معاصر عربی-فارسی، عبدالنبی قیّم؛ مقالهٔ «رازیجَر، یک لغت کهنهٔ فارسی»، دکتر #احمد_تفضلی
(تهیه‌شده در گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی)
#معماری
https://tttttt.me/cheshmocheragh
تا چند دهه پیش، واژهٔ «آرشیتکت» در زبان فارسی در اشاره به افرادی به‌کار می‌رفت که تحصیلات دانشگاهی در زمینهٔ طراحی و نظارت بر ساخت سازه‌ها داشتند. این واژه به‌مرور جای خود را به اصطلاح «معمار» یا، دقیق‌تر بگوییم، «مهندس معمار» داده‌است. کم‌رنگ شدن اثر زبان فرانسوی در زبان فارسیِ علمی و تلفظ دشوار صورت انگلیسی (آرکیتکت)، عدم رواج اعضای دیگرِ خانوادهٔ این واژه در فارسی و، در عین حال، نیاز زبان به مفاهیم مرتبط با آن، احتمالاً از عوامل مؤثر در از رواج افتادن این واژه است.
معادل‌های متنوعی برای این واژه در زبان فارسی مطرح شده‌است، ازجمله مِهراز، آبادگر، رازیگر/رازیجر، فَرساز، والادگر، بانی‌کار، و گِل‌غَر. شاید «مِهراز» مشهورترین واژهٔ فارسی در این معنا باشد. مِهراز از «مِه» به‌معنای بزرگ و «راز» ساخته شده‌است. «راز» در فارسی (با ریشه‌ای در فارسی میانه به‌معنای راست و مرتب کردن) و در عربی به‌معنی بنّا یا سرپرست بنّایان آمده‌است. اما، چنانکه دیده‌ایم، سال‌هاست واژهٔ «مهندس معمار» (که این مفهوم را از معمار سنتی جدا می‌کند) به‌جای «آرشیتکت» در زبان فارسی رواج دارد.
منابع: فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی، دکتر محمد #حسن‌دوست؛ فرهنگ معاصر عربی-فارسی، عبدالنبی قیّم؛ مقالهٔ «رازیجَر، یک لغت کهنهٔ فارسی»، دکتر #احمد_تفضلی
(تهیه‌شده در گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی)
#معماری
https://tttttt.me/cheshmocheragh
Telegram
چشم‌و‌چراغ
با پژوهشگران گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در کشف دوبارۀ زیبایی‌های زبان و ادبیات فارسی همراه شوید.
سروش: cheshmcheragh
اینستاگرام: _cheshmocheragh_
فیس‌بوک: Persian Terminology
توییتر: persiantermino1
ایتا: cheshmocheragh2
سروش: cheshmcheragh
اینستاگرام: _cheshmocheragh_
فیس‌بوک: Persian Terminology
توییتر: persiantermino1
ایتا: cheshmocheragh2