گزین‌گویه‌ها
4.97K subscribers
10.4K photos
105 videos
52 files
400 links
گزین‌گویه‌ها
گل‌چینِ خواندنی‌ها
به کوششِ بهروز صفرزاده @Behruz214
تأسیس: ۳۰ دیِ ۱۳۹۶

نقلِ مطالبِ کانالِ گزین‌گویه‌ها با ذکرِ مأخذ بلامانع است.
Download Telegram
Forwarded from گزین‌گویه‌ها (بهروز صفرزاده)
طوطی‌ای
بود بقالی و وی را طوطی‌ای
خوش‌نوایی سبزِ گویا طوطی‌ای

مولوی
مثنوی، دفترِ اول، بیتِ ۲۴۷

موسی‌ای
چون که بی‌رنگی اسیرِ رنگ شد
موسی‌ای با موسی‌ای در جنگ شد

مولوی
مثنوی، دفترِ اول، بیتِ ۲۴۶۷

#رسم‌الخط
Forwarded from گزین‌گویه‌ها (بهروز صفرزاده)
رسمالخطِ قدیم: کوزۀ
رسمالخطِ امروزی: کوزه‌ای

#رسم‌الخط
هیچ‌ وقت هیچ‌ وقت را هیچوقت ننویسید.

به هیچ وجه به هیچ وجه را بهیچوجه ننویسید.

کاش هیچ‌ کس هیچ‌ کس را هیچکس نمی‌نوشت.

این‌قدر این‌قدر را اینقدر ننویسید.

این‌که را همیشه این‌که بنویسید، مگر این‌که منظورتان این که باشد:
این که اردک نیس، مرغابیه.

کسانی که پیش‌رفت را پیشرفت می‌نویسند هنوز در رسمالخط پیش‌رفت نکرده‌اند.

اگر خوش‌حال را خوشحال بنویسم، خیلی حالم خوش نمی‌شود.

هم‌کار را همیشه هم‌کار می‌نویسم، حتی اگر با هم کار نکنیم.

یک نفر یک نفر را یکنفر نوشت، یک نفر تذکر داد که نباید یک نفر را یکنفر نوشت.

#رسم‌الخط
Forwarded from گزین‌گویه‌ها (بهروز صفرزاده)
بنویسیم
اسلام‌شهر
ایران‌شهر
خرم‌شهر
رضوان‌شهر
قائم‌شهر
کمال‌شهر
نیک‌شهر
پاک‌دشت
فریدون‌کنار
گیلانِ‌غرب

ننویسیم
اسلامشهر
ایرانشهر
خرمشهر
رضوانشهر
قائمشهر
کمالشهر
نیکشهر
پاکدشت
فریدونکنار
گیلانغرب

#رسم‌الخط
بنویسیم
بیزار
بیگانه
بیمار

ننویسیم
بی‌زار
بی‌گانه
بی‌مار

هر گِردی گردو نیست!

#املا
#رسم‌الخط
ماجرای بی‌پایانِ رسمالخطِ فارسی
بحث بر سرِ رسمالخطِ فارسی از ازل بوده و گویا تا ابد هم خواهد بود. در این زمینه، به گمانِ من، نهایتاً معیارهای علمی و منطقی بر معیارهای سنتی و عادتی غلبه خواهند کرد.
به سرگشتگانِ وادیِ رسمالخط توصیه می‌کنم رسمالخط‌های گوناگون را بررسی کنند و هرکدام را که علمی‌تر و منطقی‌تر می‌بینند برای خود برگزینند. البته این کار اندکی جرئت و اعتماد به نفس می‌خواهد که شاید هر کسی از این موهبت برخوردار نباشد.

#بهروز صفرزاده
شنبه ۱۴۰۲/۸/۱۳
#رسم‌الخط
املا و رسمالخطِ واژه‌ها جالب است.
کاتب از تمامِ «آ»ها کلاه‌برداری کرده. 😁

#رسم‌الخط
#املا
Forwarded from گزین‌گویه‌ها (بهروز صفرزاده)
هیچ‌وقت هیچ‌وقت را هیچوقت ننویسید.

به هیچ وجه به هیچ وجه را بهیچوجه ننویسید.

کاش هیچ‌کس هیچ‌کس را هیچکس نمی‌نوشت.

این‌قدر این‌قدر را اینقدر ننویسید.

این‌که را همیشه این‌که بنویسید، مگر این‌که منظورتان این که باشد:
این که اردک نیس، مرغابیه.

کسانی که پیش‌رفت را پیشرفت می‌نویسند هنوز در رسمالخط پیش‌رفت نکرده‌اند.

اگر خوش‌حال را خوشحال بنویسم، خیلی حالم خوش نمی‌شود.

هم‌کار را همیشه هم‌کار می‌نویسم، حتی اگر با هم کار نکنیم.

#رسم‌الخط
هشتاد سال قبل چیزی به نامِ فاصله‌گذاری معنی نداشت. نشانه‌گذاری هم که جای خود دارد. 👆

به نظرِ شما چرا اینکلمه را پیوسته نوشته؟
چه منطق و استدلالی داشته؟
چرا ما الآن این کلمه می‌نویسیم؟
آن‌ها درست می‌نوشتند یا ما درست می‌نویسیم؟

#رسم‌الخط
#فاصله‌گذاری
تفسیرِ قرآنِ مجید، کمبریج، مقدمۀ مصحح (دکتر جلالِ متینی).

کاتب پیوسته‌نویسی را به جایی رسانده که حتی «چه گویید»، «که با»، «که ما»، و «که جان‌ها» را هم پیوسته نوشته: چگویید، کبا، کما، کجانها.

پیوسته‌نویسی هیچ حد و مرزی نمی‌شناسد.
زنده باد جدانویسی.

#رسم‌الخط
افراطی‌ترین حالتِ جدانویسی
ه‌رچ‌ه‌ق‌در ه‌م دق‌ی‌ق و س‌ن‌ج‌ی‌ده ح‌رف ب‌زن‌ی، ه‌م‌ی‌ش‌ه م‌ردم ح‌رف‌ت را ک‌ج م‌ی‌ف‌ه‌م‌ن‌د.

جدانویسیِ معمولی
هرچه‌قدر هم دقیق و سنجیده حرف بزنی،
همیشه مردم حرفت را کج می‌فهمند.

#رسم‌الخط
هفت عادتِ مزخرفِ کاتبانِ قدیم

۱. بی‌اعتنایی و بی‌اعتقادی به فاصله‌گذاری.
۲. «پ» را «ب» می‌نوشتند: باره (= پاره)، بند (= پند)، بیش (= پیش).
۳. «چ» را «ج» می‌نوشتند: جرم (= چرم)، جست (= چست)، جوب (= چوب).
۴. «گ» را «ک» می‌نوشتند: کاه (= گاه)، کرک (= گرگ)، کفتار (= گفتار).
۵. «آن‌چه» و «آن‌که» و «هرچه» را «انج» و «انک» و «هرج» می‌نوشتند.
۶. «خانه‌ها» و «دسته‌ها» و «گوشه‌ها» را «خانها» و «دستها» و «کوشها» می‌نوشتند.
۷. «چه کنم» و «چه گویی» و «ببینند» و «نبینند» را «چکنم» و «چگوئی» و «به‌بینند» و «نه‌بینند» می‌نوشتند.

ظاهراً هدف از این کارها این بوده که خواننده خوب فکر کند و عجولانه و سطحی نخوانَد. 😁

#املا
#رسم‌الخط
چرا بی‌بدن ننوشته‌اند؟
آیا بیبدن معنایی غیر از بی‌بدن دارد؟

#رسم‌الخط
درست بنویسیم (۳)
رسمالخط

کفشِ قهوه‌ای‌ای که پوشیده‌بودم.
مانتوی سرمه‌ای‌ای که تنش بود.

طوطی‌ای که خریده‌بودم.
چه عروسی‌ای بود!
این زندگی‌ای که ما داریم.
دیشب عجب بازی‌ای بود!
قوری‌ای/ کتری‌ای که استفاده می‌کنیم.

فرصتِ استثنایی‌ای پیش آمده‌است.
سربازانِ آمریکایی‌ای که در عراق‌اند.
فیلم‌های سینمایی‌ای که دیده‌ام.
روزهای کرونایی‌ای که می‌گذرانیم.

دست‌شویی‌ای که استفاده می‌کنید.
چه دورانِ دانش‌جویی‌ای داشتیم!
تی‌شرتِ لیمویی‌ای که پوشیده‌ای.
پیش‌گویی‌ای که درست از آب درآمد.
بستنیِ کاکائویی‌ای که خوردم.

برنامه‌های رادیویی‌ای که دوست دارم.

قلم‌نی‌ای که با آن می‌نوشتم.
حوادثِ پیاپی‌ای که روی دادند.
متولدانِ دی‌ای که می‌شناسم.

#رسم‌الخط
Forwarded from گزین‌گویه‌ها (بهروز صفرزاده)
بنویسیم
بیزار
بیگانه
بیمار

ننویسیم
بی‌زار
بی‌گانه
بی‌مار

هر گِردی گردو نیست!

#املا
#رسم‌الخط
Forwarded from گزین‌گویه‌ها (بهروز صفرزاده)
هیچ‌وقت هیچ‌وقت را هیچوقت ننویسید.

به هیچ وجه به هیچ وجه را بهیچوجه ننویسید.

کاش هیچ‌کس هیچ‌کس را هیچکس نمی‌نوشت.

این‌قدر این‌قدر را اینقدر ننویسید.

این‌که را همیشه این‌که بنویسید، مگر این‌که منظورتان این که باشد:
این که اردک نیس، مرغابیه.

کسانی که پیش‌رفت را پیشرفت می‌نویسند هنوز در رسمالخط پیش‌رفت نکرده‌اند.

اگر خوش‌حال را خوشحال بنویسم، خیلی حالم خوش نمی‌شود.

هم‌کار را همیشه هم‌کار می‌نویسم، حتی اگر با هم کار نکنیم.

#رسم‌الخط
ببینید فردوسی چه‌گونه ضمیرِ مفعولی را به آخرِ فعل چسبانده:
به پیشِ شبانان فرستادی‌ام
به پروارِ شیرانِ نر دادی‌ام

شاه‌نامه، چ مسکو، ج ۵، ص ۳۰۸

فرستادی‌ام: مرا فرستادی
دادی‌ام: مرا دادی

در این‌جا اگر فرستادی‌ام و دادی‌ام را فرستادیم و دادیم بنویسیم، باعثِ بدخوانی یا دشوارخوانی می‌شود.

#رسم‌الخط